Dezenformasyon

Devlet; egemenlerin çıkarlarını gözeten bürokratik aygıtıdır. Devlet; sermayenin çıkarları, yeniden üretimini sağlamak amacıyla maddi ,manevi baskı araçlarını kullanır. Bu durum en ileri emperyalist/kapitalist devletlerinde geçerlidir. Devletin zoru kullanımı ile birlikte burjuvazinin ideologları aracılığıyla; işçi sınıfını, emekçi halkları sistem içine hapsetmek için yazılı/görsel basınıyla manipülasyon, karalama, dezenformasyon, manipülasyon tekniklerini sıkça kullanır.

Parlamento; sermaye sözcülerinin kürsüsüdür, burjuva demokrasilerinde seçim; periyodik aralıklarla, sermaye güçlerinin temsilcileri arasındaki seçimdir. Halklara demokrasi ile yönetildiği, halkın kendi kendini yönettiği mizanseni dayatılır.

Havuz medyası diye tabir edilen iktidar partisine ‘yakın’ bir gazetede yayınlanan makalede bir yayınevnin Ensar vakfını ve siyasal kanadını eleştirmesi, iktidar organlarınca yayınevine karşı karalama kampanyasını beraberinde getirdi.

Ahlaksızlığın Ayrıntısı isimli ‘makale’ de Foucalt’ın İktidarın gözü adlı yapıtında 143-144 sayfalardaki D. Cooper ile olan karşılıklı konuşmayı, karşılıklı bağlamından kopararak tecavüze teorik dayanak noktası aramaya çalışıyor.

Birincisi; Ahlaksızlığın Ayrıntısı isimli karalama içerikli ‘makale’de rıza gösterme kavramını, Foucalt’ın genç yaşta olan birliktelikler iki tarafın rızası ile oluyorsa hukuki cezalandırma gerekçesi olamaz diyor. Tecavüz meşrulaştırılmıyor. Aksine devamında tecavüzün kapsamı genişletilmeli, sadece rıza göstermeme gibi daraltmaya karşı çıkıyor.

İkincisi; Yargıçlar Sendikası bazı üyelerinin tecavüzün şiddet olarak ele alınabileceği fikrini söylediğini aktarıyor, devamı satırlarda da üyelerin bırakın tecavüzü birinin kendi çocuklarıyla karşılıklı istek sonucunda olsa dahi şiddetle karşı çıkacağını belirtiyor.

Üçüncüsü; Makaledeki karalamaların haklı, yazarın görüşünü yansıttığını bir an için kabul etsek dahi, yazarın fikirlerini çevirmek gibi bir görevi olan yayınevi ile, tecavüz, istismarın periyodik bir ‘davranışa’ dönüştüğü bir yeri savunmayı karşılaştırmak aymazlıktır.

Dördüncüsü; Makalenin ana teması, ne Foucalt ne ona yansıtmaya çalıştığı fikirleri. Niyet  platform kaydırmak, manipulasyon yaratmak, savunma konumundan saldırıya geçmek istemelerinden kaynaklanıyor. Yoksa Foucalt’ın külliyatı bellidir, bu makaleyi ciddi akademik kürsülerde incelense, teorinin değil kara mizahın konusu olabilir ancak.

Yukarıda bahsedilen dezenformasyona dair sadece bir örnektir. Her gün burjuva basında çeşitli konularda;  toplumsal gerçekliğin üzerini örtmek, ezilen sınıfları suni gündemler dayatmak gibi nedenlerle onlarca ‘makale’ yayınlanmaktadır. Burjuva basının genel amacı devrimcilerle; işçi sınıfını, emekçi halkların arasındaki bağı koparma çabasıdır. Kendileri de çok iyi bilmektedir ki, devrimcilerle sınıf arasında kurulacak organik bağ, kapitalizmin sonunu hazırlayacak temel etkendir. Bu bağlamda devrimcilerin önüne özellikle kitle çalışmasında neyin yapılması gerektiği kadar nasıl yapılacağı sorunsalı duruyor.